ἄδικος

ἄδικος
ἄδῐκος, ον, ([etym.] δίκη) of persons,
A wrongdoing, unrighteous, unjust:

ἄνθρωποι Hes.Op.260

: [comp] Comp. -ώτερος ib.272;

δίκαν ἐξ ἀδίκων ἀπαιτῶ A.Ch.398

 (lyr.): [comp] Sup.

-ώτατος S.Tr.1011

 (lyr.): ἄ. εἴς τι unjust in a thing, ἔς τινα towards a person, Hdt.2.119;

εἰς χρήματα X. Cyr.8.8.6

; περί τινα ib.27; ἄ. [ἐν τῷ ἀστραγαλίζειν] one who plays unfairly, Pl.Alc.1.110b: c. inf., so unjust as to . . , Ep.Heb.6.10.
2 ἄ. ἵπποι obstinate, unmanageable, X.Cyr.2.2.26; ἄ. γνάθος the hard mouth of a horse, Id.Eq.3.5.
II of things, unjust, unrighteous,

ἔργα Hes.Op.334

, Hdt.1.5;

ἕργματα Thgn.380

, Sol.13.12;

ἄδικα φρονέειν Thgn.395

; ἄ. λόγος freq. in Ar.Nu.; ἄρχειν χειρῶν ἀ. begin an assault, Antipho 4.2.1, Lys.4.11, cf. X.Cyr.1.5.13, D.47.39; τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄ., τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄ. right and wrong, Pl.Grg.460a, etc.; πλοῦτος ἄ. ill-gotten, unrighteous, Isoc.1.38;

ζυγὸν ἄ. LXX Am.8.5

;

νομὴ ἄ. οὐδὲν ἰς χύει PTeb.286.7

 (ii A.D.); ἡ ἄ. . . συναγωγὴ ἀνδρὸς καὶ γυναικός the unrighteous union, Pl.Tht.150a; ἄ. δίκη vexatious suit, Cratin.19D.
2 of the punishment of wrongdoing,

Ζεὺς νέμων ἄδικα κακοῖς A.Supp.404

 (lyr.), cf. E.Or.647.
III ἄ. ἡμέρα, i.e. ἄνευ δικῶν, a day on which the courts were shut, Luc.Lex.9: δίκαιος ἄ. who has not appeared in court, Archipp.46.
IV Adv.

-κως Sol.13.7

, A.Ag.1546;

τοὺς ἀ. θνἥσκοντας S.El.113

 (anap.); εἴτε ὦν δὴ δικαίως εἴτε ἀ. jure an injuria, Hdt.6.137;

δικαίως καὶ ἀ. Pl. Lg.743b

; οὐκ ἀ. not without reason, h.Merc.316, Simon.89.3, Pl.Phd. 72a.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ἄδικος — wrongdoing masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • άδικος — η, ο (Α ἄδικος, ον) 1. (για πρόσωπα) αυτός που παραβαίνει το δίκαιο, που διαπράττει αδικίες 2. (για πράγματα) αυτός που συντελείται παρά το δίκαιο 3. το ουδ. ως ουσ. το άδικο(ν) αδικία, αδίκημα 4. επίρρ. άδικα και (νεοελλ. αρχ.) αδίκως χωρίς… …   Dictionary of Greek

  • άδικος — η, ο επίρρ. α και αδίκως 1. αυτός που δεν είναι δίκαιος: Ήταν σκληρός και άδικος άνθρωπος. 2. ασεβής, αμαρτωλός: Ο Θεός στέλνει τα καλά του σε δίκαιους και άδικους. 3. μάταιος, ανωφελής: Θέλησε να τον συμβουλέψει, αλλά άδικος κόπος. 4. το ουδ. ως …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ἀδικώτερον — ἄδικος wrongdoing masc acc comp sg ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc comp sg ἄδικος wrongdoing adverbial …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδικωτάτω — ἄδικος wrongdoing masc/neut nom/voc/acc superl dual ἄδικος wrongdoing masc/neut gen superl sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδικωτάτων — ἄδικος wrongdoing fem gen superl pl ἄδικος wrongdoing masc/neut gen superl pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδικωτέρων — ἄδικος wrongdoing fem gen comp pl ἄδικος wrongdoing masc/neut gen comp pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδικώτατα — ἄδικος wrongdoing adverbial superl ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc superl pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδικώτατον — ἄδικος wrongdoing masc acc superl sg ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc superl sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδίκω — ἄδικος wrongdoing masc/fem/neut nom/voc/acc dual ἄδικος wrongdoing masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἀδίκως — ἄδικος wrongdoing adverbial ἄδικος wrongdoing masc/fem acc pl (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”